Υπάρχουν δύο μείζονα στοιχεία στο μυστήριο των UFO: τα ίδια τα UFO και οι εντατικές
προσπάθειες των κυβερνήσεων του κόσμου να αποσιωπήσουν πληροφορίες σχετικά με αυτά. Ούτε η φύση ούτε ο σκοπός των κυβερνήσεων είναι απόλυτα κατανοητά. Αλλά αυτή η πολιτική χρονολογείται από το τελευταίο διάστημα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου όταν μυστηριώδη εναέρια αντικείμενα που έμοιαζαν με UFO αναφέρονταν από μαχόμενους πιλότους!
Μια αναφορά για τέτοια αντικείμενα λέγεται ότι είχε ετοιμαστεί το 1945 από την 8η Αεροπορική Δύναμη των ΗΠΑ, αλλά χωρίς να κυκλοφορήσει κάποιο αντίγραφο δημοσίως παρά την πάροδο μισού αιώνα. Έναν χρόνο μετά, όταν εθεάθησαν οι «πύραυλοι φαντάσματα» πάνω από τη Σκανδιναβία, η σουηδική κυβέρνηση επικαλέστηκε μυστικότητα και άρχισε να δημοσιεύει πληροφορίες 40 χρόνια μετά. Όταν εμφανίστηκαν «ιπτάμενοι δίσκοι» στον ουρανό των ΗΠΑ το καλοκαίρι του 1947, δημοσιεύτηκαν μόνο οι πιο γενικές πληροφορίες ενώ οι αναφορές θεάσεων και οι αναλύσεις κρατήθηκαν μυστικές όπως επίσης και το γεγονός ότι η κυβέρνηση αντιμετώπιζε το ζήτημα των ιπτάμενων δίσκων με σοβαρότητα.
Η συνεχιζόμενη έρευνα για UFO της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ (Project Sign, Project Grudge, και Project Blue Book), συνέλλεξε πάνω από 12.000 αναφορές θεάσεων, οι περισσότερες από τις οποίες «εξηγήθηκαν». Η άρνηση σχολιασμού «ανεξήγητων» περιπτώσεων ήταν επίσημη πολιτική. Κρατώντας μυστικές τις λεπτομέρειες των υποθέσεων αυτών, το κοινό δεν μπορούσε να μάθει ότι πολλές από τις υποτιθέμενες υποθέσεις που είχαν εξηγηθεί, δεν είχαν αναλυθεί σύμφωνα με κοινώς αποδεκτά επιστημονικά κριτήρια.
Το 1976, με την τροπολογία του νόμου περί της Ελευθερίας των Πληροφοριών και της Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων από το Κογκρέσο των ΗΠΑ, δημιουργήθηκε ένας μηχανισμός για να φέρει στην επιφάνεια κυβερνητικές πληροφορίες για UFO των οποίων η βέβαιη ύπαρξη είχε για πολύ καιρό απορριφθεί. Επίσημες αιτήσεις, ακολουθούμενες από εκκλήσεις και σε μερικές περιπτώσεις από έννομες πράξεις, παρήγαγαν χιλιάδες σελίδες πρώην απόρρητων εγγράφων από την Πολεμική Αεροπορία, την CIA, το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών και άλλους οργανισμούς σχετικούς με μυστικές πληροφορίες.
Φαίνεται, ωστόσο, ότι οι δημοσιευμένες πληροφορίες ήταν το λιγότερο ευαίσθητο υλικό στα επίσημα αρχεία. Σχεδόν όλα τα δημοσιοποιημένα έγγραφα είχαν ταξινομηθεί απλώς ως «Εμπιστευτικά» ή «Μυστικά», με ελάχιστα να είναι της κατηγορίας «Άκρως Απόρρητο». Πολλές σελίδες αυτών των εγγράφων επιδείκνυαν τα μαύρα σημάδια της λογοκρισίας. Στην πραγματικότητα, πολλές σελίδες των ογκωδών υποθέσεων των αρχείων της επίσημης έρευνας της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ περιείχαν μαύρα σημάδια κρύβοντας πληροφορίες.
Η ταχεία ροή ντοκουμέντων σχετικών με τα UFO στη δεκαετία του 1970 μειώθηκε σε αργές σταγόνες τη δεκαετία του 1980 με πιθανότητα να επανέλθει με τα επίσημα μέτρα άρσης του απόρρητου της κυβέρνησης. Ωστόσο, από τη στιγμή που κάθε κυβερνητικό πρακτορείο διαθέτει μια εκτενή λίστα λόγων άρνησης για τη δημοσιοποίηση πληροφοριών, θα εξακολουθεί να είναι εύκολο να κρατηθεί το πιο ενδιαφέρον και σημαντικό υλικό κλειδωμένο.
Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα συνεχιζόμενης κυβερνητικής μυστικότητας είναι η αντίδρασή της στο αυξημένο ενδιαφέρον του κόσμου και του τύπου για την εμφανή συντριβή ενός παράξενου σκάφους το 1947 σ'ένα ράντσο προβάτων στο Νέο Μεξικό το αποκαλούμενο «Συμβάν του Ρόσγουελ». Στο μεγαλύτερο διάστημα από το 1947, η Πολεμική Αεροπορία ισχυρίστηκε ότι η συντριβή αφορούσε μετεωρολογικό μπαλόνι. Παρά τις μαρτυρίες για το αντίθετο από πολυάριθμους μάρτυρες από πρώτο και δεύτερο χέρι για το περιστατικό, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει δημοσιεύσει ακόμα ούτε μία αναφορά της Πολεμικής Αεροπορίας που να περιλαμβάνει όλες τις καταθέσεις εκείνων των μαρτύρων. Προσωπικές προσπάθειες το 1993 του βουλευτή των ΗΠΑ Steven Schiff από το Νέο Μεξικό για να μάθει περισσότερα σχετικά με την συντριβή αγνοήθηκαν. Αυτός μετέθεσε το έργο του στο Γενικό Λογιστικό Γραφείο, το ερευνητικό παρακλάδι του Κογκρέσου των ΗΠΑ.
Ως αποτέλεσμα αυτής της έρευνας η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ εξέδωσε μια σύντομη αναφορά τον Ιούλιο του 1994 και μια μεγάλη αναφορά το 1995, οι οποίες δηλώνουν ότι τα συντρίμμια που βρέθηκαν στο ράντσο δεν ήταν μπαλονιού που χρησιμοποιείται για συλλογή καιρικών δεδομένων, αλλά μπαλονιού ενός μυστικού πειράματος εκείνης της περιόδου, του «Προγράμματος Mogul», με σκοπό την ανίχνευση Σοβιετικών πυρηνικών εκρήξεων που χρησιμοποιούσε συστοιχίες και δέσμες των κανονικών μετεωρολογικών μπαλονιών.
Το Γενικό Λογιστικό Γραφείο, στην τελική του αναφορά τον Ιούλιο του 1995 δήλωσε ότι δεν μπόρεσε να βρει στοιχεία από συντρίμμια UFO, αλλά ανακάλυψε ότι μια μεγάλη ποσότητα δυνητικά πολύτιμων μηνυμάτων κυκλοφορίας της Πολεμικης Αεροπορίας για εκείνη την περίοδο είχαν εσφαλμένα καταστραφεί. Επιπλέον, από τη στιγμή που δεν βρέθηκαν τεκμήρια για να υποστηρίξουν τη νέα εξήγηση του Προγράμματος Mogul, το Γενικό Λογιστικό Γραφείο δεν επιδοκίμασε την πρόσφατη εξήγηση της Πολεμικής Αεροπορίας και δήλωσε ότι «η συζήτηση πάνω στο αντικείμενο που συνετρίβη στο Ρόσγουελ συνεχίζεται».
Ενώ υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι λίγες κυβερνήσεις χαλαρώνουν τις μακροχρόνιες πολιτικές τους να αποσιωπούν όλες τις πληροφορίες για τα UFO, δεν υπάρχει κανένα σημάδι ότι αυτή η πρακτική μπορεί να καταστεί γενική τάση ή ότι θα μπορούσε να αποφέρει πραγματικά χρήσιμες πληροφορίες.
Ως αποτέλεσμα μακροχρόνιων και εξαιρετικά αποτελεσματικών πρακτικών από πολλές κυβερνήσεις ανά τον κόσμο, οι άνθρωποι έχουν παραμείνει στο σκοτάδι αναφορικά με την έκταση και τη σημασία της δραστηριότητας των UFO. Επίσης, χιλιάδες ταλαντούχοι επιστήμονες που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στην κατανόηση των UFO έχουν παρεμποδιστεί στο έργο τους επειδή δεν αποτελούν μέρος του κυβερνητικού συστήματος.
Εφόσον καμιά κυβέρνηση δεν έχει δηλώσει ανοιχτά ότι τα UFO συνιστούν μια πιθανή απειλή για την ασφάλεια, δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποθέσουμε ότι υπάρχει κάποια λογική βάση στη συνέχιση της απόκρυψης των πληροφοριών σχετικά με τα UFO.
.
0 Response to " UFO: Η μεγάλη συγκάλυψη "
Δημοσίευση σχολίου