Λοιπόν… Ήρθε αυτή η ώρα… Μαζέψτε τα φτυαράκια σας, δείτε τη σειρά κι αρχίστε τα θάψιμο! Γιατί; Γιατί αυτή η λίστα είναι τόσο
δύσκολο να καταρτιστεί, τόσο δύσκολο να «αντικειμενοποιηθεί», ώστε κυριολεκτικά ο καθένας να έχει στο μυαλό του δύο και τρία Top-10!
Στην αρχή, σκέφθηκα να φτιάξω διαφορετικές λίστες, ανάλογα τα genres. Ίσως να ήταν πιο δίκαιο, το ομολογώ. Σίγουρα, θα ήταν πιο εύκολο. Τελικά, αποφάσισα να ακολουθήσω το… my way, να μην αποποιηθώ τις ευθύνες μου και να προχωρήσω με πυγμή και κουράγιο, προς τον ιντερνετικό όλεθρο!
Το shortlist ξεπέρασε τα 100 παιχνίδια. Με κάποιο τρόπο κατάφερα να τα μειώσω στα 50. Από εκεί και μετά, μπήκαν μπροστά οι προσωπικές εμπειρίες, οι εργατοώρες απέναντι απ’ τις οθόνες. Ναι, έβαλα και κριτήρια για να έχω έναν μπούσουλα, αλλά και πάλι, το task ήταν εκ προοιμίου πρακτικά αδύνατον: πώς διάολο να διαλέξεις μόνο δέκα;
Πριν αρχίσετε τα μπινελίκια στα σχόλια, να σας πω ότι έχω προλάβει να φορτώνω παιχνίδια από MS-DOS. Οπότε, μια (και δύο και τρεις) ιδέα την έχω από PC gaming. Όχι, δεν ήμουν ποτέ ο άνθρωπος, που θα έπαιζα 14 ώρες σερί LOL (όχι ότι δεν έχω κι εγώ τους μαραθώνιούς μου), όμως, ως οφείλω, έχω «κάψει» τις απαραίτητες ώρες, για να δώσω στον εαυτό μου το ελεύθερο να φτιάξω ένα αξιοπρεπές Top-10.
Τα κριτήρια που έβαλα, μήπως και βγάλω άκρη:
1) Πόσο μπροστά ήταν για την εποχή του.
2) Πόσο όμορφο ήταν αισθητικά (για τα δεδομένα της εποχής).
3) Το legacy που άφησε (θυμίζω μπασκετοκουβέντες κάπου εδώ…)
4) Το life span του (όχι τόσο αν παίρνει πολλές ώρες για να το τερματίσεις, αλλά αν θέλεις να το παίξεις, αν κι έχουν περάσει χρόνια)
5) Το breakthrough που έκανε στο gaming
Προτού δούμε τα δέκα καλύτερα, αυτά είναι τα παιχνίδια που μπήκαν στην 25άδα, αλλά κόπηκαν την τελευταία στιγμή από την δεκάδα: League of Legends, Dota 2, Minecraft, Dark Souls 2, Age of Empires 2: Age of Kings, Deus Ex, Command & Conquer Red Alert 2, Unreal Tournament, SimCity 2000, Baldur’s Gate 2: Shadows of Amn, Prince of Persia, Portal 2, Team Fortress 2, The Witcher 3: Wild Hunt, Football Manager 2015
Κι αφού είδαμε κι αυτά, φτιάξτε καφέ και πάμε:
10 | Grand Theft Auto V (2015, Rockstar)
Μπορεί να μας έβγαλε την πίστη για να βγει η PC έκδοσή του (άργησε πέντε μήνες σε σχέση μ’ αυτές για το PS4 και το XBOX1), όμως, αν μη τι άλλο, άξιζε η αναμονή. Το πιο πλούσιο απ’ όλες τις απόψεις GTA του franchise, το GTA V είναι σχεδόν τέλειο! Ψάχνεις με το μεγενθυτικό φακό να βρεις προβλήματα στην πόλη του Los Santos κ δεν τα καταφέρνεις. Είναι χαρακτηριστικές και οι βαθμολογίες που παίρνει: 96% στο Metacritic, 95% στο GameRankings, 92% στο PC Gamer.
Πολλοί έκραξαν την μετάβαση σε first-person view, που η αλήθεια είναι ότι κάνει ακόμα πιο «ρεαλιστική» την βίαιη φύση του παιχνιδιού, όμως όλα αυτά μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, όταν βλέπεις την εικόνα. Είναι απλά πανέμορφη!
9 | Diablo II (2000, Blizzard)
Ας το παραδεχθούμε όλοι, να φύγει από πάνω μας αυτό το βάρος. Το Diablo III ήταν κακό. Όχι ΓΤΠ, αλλά κακό. Αν όχι τόσο κακό, σίγουρα κατώτερο των τεράστιων προσδοκιών, που είχαν δημιουργηθεί. Κι αυτές τις προσδοκίες τις είχε δημιουργήσει το Diablo II, ένα απ’ τα καλύτερα hack and slash RPG παιχνίδια όλων των εποχών, που βγήκε 15 χρόνια πριν (πότε πέρασαν 15 χρόνια…).
Ανεβάζοντας τον πήχη από το πρώτο Diablo, χωρίς όμως να ξεφεύγει από το gameplay του τίτλου που κυκλοφόρησε το 1996, η Blizzard έφτιαξε ένα απόλυτα διασκεδαστικό παιχνίδι, το οποίο δεν τελείωνε, αν δεν έφτανες τουλάχιστον από μία φορά και τους πέντε χαρακτήρες στο L99!
8 | Doom (1993, id Software)
Ένα θα σας πω: ήμουν οκτώ ετών, όταν πρωτοέπαιξα το Doom και δεν θα ξεχάσω ποτέ τον τρόμο που βίωσα! Ποτέ! Πριν από λίγους μήνες, παιδεύτηκα λίγο, αλλά κατάφερα να το ξαναπαίξω. Και παραλίγο να βάλω τα κλάμματα από τη συγκίνηση. Τι παιχνιδάρα…
Απίστευτα μπροστά από την εποχή του, αυτό το FPS παιχνίδι πήρε τις βάσεις από το Wolfenstein 3D (της ίδιας εταιρίας και οι δύο τίτλοι) και βελτίωσε άπειρα τα 3D γραφικά και για εκείνη την εποχή ήταν ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε! Μπορεί να υπερηφανεύεται ότι είναι απ’ αυτά τα παιχνίδια, που πραγματικά πήρε απ’ το χεράκι το gaming και το πήγε μπροστά ένα-δύο βήματα!
7 | StarCraft II: Wings of Liberty (2010, Blizzard)
Έγινε μεγάλη μάχη μέσα στο μυαλό μου, ανάμεσα στο Starcraft II και το Age of Empires 2: Age of Kings γι’ αυτή τη θέση. Κάποια στιγμή σκέφτηκα να τα βάλω και τα δύο για να ξεμπερδεύω. Μετά πρόσεξα ότι είχα στη λίστα και το Command & Conquer Red Alert 2. Πώς να επιλέξεις ανάμεσα σε τόσο υπέροχα real-time strategy παιχνίδια; Γενικά, έχω μια αδυναμία σε αυτό το genre. Το θεωρώ (για κάποιο δικό μου λόγο) τον ορισμό του PC gaming. Εξού και η δυσκολία. Έχω περάσει ατελείωτες ώρες πάνω απ’ αυτά τα παιχνίδια. Τελικά, ίσως νίκησαν οι πιο πρόσφατες αναμνήσεις.
Πανέμορφη εικόνα, φοβερή δράση και με τη δυνατότητα που έδωσε η Blizzard για build-in mod δημιουργία, απογείωσε την απήχησή του. Πατώντας πάνω στο πρώτο Starcraft, αλλά βελτιώνοντάς το σχεδόν παντού, χωρίς να χάσει το feeling, η Blizzard έφτιαξε ένα εκπληκτικό παιχνίδι, που κάτι μου λέει ότι θα το παίζουμε αρκετό καιρό ακόμα.
6 | Bioshock (2007, 2K)
Πατώντας πάνω στην Unreal Engine 3, το Bioshock είναι θεωρητικά ένα FPS παιχνίδι. Είναι, όμως, και λίγο RPG, λίγο survival horror, λίγο stealth. Αυτό το «λίγο το ένα, λίγο το άλλο» θα μπορούσε πολύ εύκολα να του κάνει μεγάλο κακό. Αντ’ αυτού, το Bioshock είναι δικαίως ένα απ’ τα καλύτερα παιχνίδια, που έχουν δημιουργηθεί ποτέ.
Κι αυτό, γιατί πέρα από τα γραφικά (που είναι εξαιρετικά), το παιχνίδι έχει ένα επιβλητικό storyline, καταπληκτική ατμόσφαιρα και μια αίσθηση ότι περισσότερο βλέπεις ταινία, παρά παίζεις παιχνίδι. Ακόμα και το ότι έχεις επιλογή να σκοτώσεις ή να σώσεις χαρακτήρες που συναντάς, αυξάνει την αίσθηση του κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι, που λένε και στο ΝΒΑ.
5 | Sid Meier’s Civilization II (1996, MicroProse)
Και μόνο η ιδέα ότι ξεκινάς έναν πολιτισμό από τις σπηλιές και καταλήγεις στο διάστημα και ακόμα παραπέρα, είναι ελκυστική. Προσθέστε και το gameplay του Sid Meier’s Civilization II και καταλαβαίνετε για ποιο λόγο αυτός ο τίτλος βρίσκεται πανάξια σε αυτή τη θέση. Θα μπορούσα πολύ εύκολα να έβαζα αντ’ αυτού το πέμπτο installment του franchise, όμως για συναισθηματικούς λόγους, επέλεξα το δεύτερο.
Είχα προλάβει να δω το πρώτο στο σπίτι ενός φίλου μου, χωρίς να πολυκαταλαβαίνω τι γίνεται. Το δεύτερο, όμως, το αγόρασα (οι γονείς μου βασικά…), το πλήρωσα (και πάλι οι γονείς μου…) και το κατευχαριστήθηκα! Ώρες και ώρες πέρναγαν για να καταλάβω τι είναι οι συμμαχίες (συμπαθάτε με, ήμουν μικρός), έτρωγα συνεχώς τα μούτρα μου, έμαθα τι σημαίνει πυρηνικός πόλεμος (και πάλι, ήμουν μικρός, μετά έμαθα για τις πραγματικές πυρηνικές βόμβες), όμως το δέσιμο που έχουν όσοι έπαιξαν αυτό το διαμάντι, δύσκολα σπάει.
4 | World of Warcraft (2005, Blizzard)
Το παιχνίδι που ουσιαστικά έφτιαξε το MMORPG genre κι αυτό αρκεί για να βρίσκεται στο Νο.4! Η Blizzard χτύπησε φλέβα χρυσού, πετρελαίου και φυσικού αερίου ταυτόχρονα με αυτόν τον τίτλο, που για πολλά χρόνια μονοπωλούσε το online gaming! Πάνω από 100 εκατομμύρια λογαριασμοί, περισσότερα από 10 δισεκατομμύρια δολάρια σε κέρδη μέχρι τον Ιούλιο του 2012.
Για χρόνια, η λέξη Ουόου (WoW) ήταν συνυφασμένη με ατελείωτες ώρες στα internet cafe της γειτονιάς και δεκάδες ανθρώπους να ξεχνάνε τι σημαίνει ήλιος, αναβαθμίζοντας τους χαρακτήρες τους! Μετά ήρθαν βεβαίως το League of Legends και το Dota 2, προσθέτοντας το battle genre, όμως το μπαμ το έκανε αυτός ο τίτλος!
3 | The Elder Scrolls V: Skyrim (2011, Bethesda)
Ο ορισμός του open world game, το Skyrim κατάφερε να δημιουργήσει έναν τόσο μεγάλο μύθο γύρω από το παιχνίδι, ώστε πολύς κόσμος να αγνοεί σχεδόν ότι πρόκειται για το πέμπτο installment, ενός εξαιρετικού franchise. Όλοι αναφέρονται σε αυτό ως Skyrim, φέρνοντας στο franchise του The Elder Scrolls εκατομμύρια νέους παίκτες, κάτι πολύ λογικό, αφού πρόκειται για ένα ολοκλήρωμένο, αψεγάδιαστο παιχνίδι.
Με τη δυνατότητα να μπορείς από την αρχή να εξερευνήσεις τον ατελείωτο κόσμο του Skyrim, σχεδόν ξεχνάς ότι έχεις να ολοκληρώσεις και αποστολές. Γιατί πολύ απλά, δεν σε ενδιαφέρει και τόσο. Ο κόσμος είναι τόσο τέλεια φτιαγμένος και τόσο όμορφος και εντυπωσιακός, που ξεχνιέσαι κάνοντας βόλτες δεξιά και αριστερά.
2 | Mass Effect 2 (2010, BioWare)
Για μένα, το καλύτερο third person shooter, που έχουμε δει ποτέ. Η Bioware δεν φοβήθηκε να αλλάξει πράγματα από το παιχνίδι και όχι απλά δικαιώθηκε, αλλά δημιούργησε ένα άρτιο και ολοκληρωμένο τίτλο, γεμάτο από δράση, αγωνία κι έντονα συναισθήματα, αφού ο παίκτης πρέπει να πάρει αποφάσεις, που επηρεάζουν την εξέλιξη του παιχνίδιού.
Οι χαρακτήρες είναι εκπληκτικοί, ο κόσμος που δημιούργησαν εντυπωσιακός, ενώ ακόμα και το voice-acting είναι υψηλότατου επιπέδου, κάτι που δυστυχώς δημιουργεί πολύ αρνητικές εντυπώσεις σε άλλους τίτλους.
1 | Half-Life 2 (2004, Valve Corporation)
Ενώ περιμένουμε ακόμα για το Half-Life 3 (μπορεί να το παίζουμε με τα παιδιά ή τα εγγόνια μας, θα δείξει…), ας μιλήσουμε για το καλύτερο παιχνίδι της προηγούμενης δεκαετίας και το κορυφαίο όλων των εποχών, το επικό Half-Life 2. Πρώτα απ’ όλα, ας δούμε λίγο κάποιες βαθμολογίες: GameRankings 96%, Metacritic 96%, Eurogamer 10/10, GamePro 5/5, IGN 9,7/10, PC Gamer 98%, Videogamer.com 10/10. Είναι από τις φορές, που ψάχνεις επίτηδες να βρεις κάτι να καταλογίσεις για να μη βάλεις το 100% και δεν βρίσκεις.
Η Valve κατάφερε να φτιάξει το τέλειο FPS. Κι αυτό δεν είναι εύκολο… Απ’ όπου και να το πιάσεις, είναι one of a kind, ανήκει σε μια κατηγορία από μόνο του και ίσως γι’ αυτό φοβούνται τόσο πολύ να βγάλουν το επόμενο: γιατί είναι αδύνατον να είναι καλύτερο. Είναι το παιχνίδι που έφτασε πιο κοντά από οποιοδήποτε άλλο στον απόλυτο ρεαλισμό: ακόμα και η AI του τρομάζει με το πόσο αληθινή φαίνεται.
Δεν είναι ότι παίρνεις ένα όπλο και πυροβολείς δεξιά αριστερά. Στο Hlaf-Life 2 πρέπει να σκεφτείς, θέλει στρατηγική και πολλές ώρες πάνω από το PC για να ξεπεράσεις τους αντιπάλους σου. Η δική μου αίσθηση είναι ότι και σε δέκα χρόνια από τώρα, είναι πολύ πιθανό σε αντίστοιχη λίστα, πάλι αυτό να έχουμε στην κορυφή. It’s that good!
δύσκολο να καταρτιστεί, τόσο δύσκολο να «αντικειμενοποιηθεί», ώστε κυριολεκτικά ο καθένας να έχει στο μυαλό του δύο και τρία Top-10!
Στην αρχή, σκέφθηκα να φτιάξω διαφορετικές λίστες, ανάλογα τα genres. Ίσως να ήταν πιο δίκαιο, το ομολογώ. Σίγουρα, θα ήταν πιο εύκολο. Τελικά, αποφάσισα να ακολουθήσω το… my way, να μην αποποιηθώ τις ευθύνες μου και να προχωρήσω με πυγμή και κουράγιο, προς τον ιντερνετικό όλεθρο!
Το shortlist ξεπέρασε τα 100 παιχνίδια. Με κάποιο τρόπο κατάφερα να τα μειώσω στα 50. Από εκεί και μετά, μπήκαν μπροστά οι προσωπικές εμπειρίες, οι εργατοώρες απέναντι απ’ τις οθόνες. Ναι, έβαλα και κριτήρια για να έχω έναν μπούσουλα, αλλά και πάλι, το task ήταν εκ προοιμίου πρακτικά αδύνατον: πώς διάολο να διαλέξεις μόνο δέκα;
Πριν αρχίσετε τα μπινελίκια στα σχόλια, να σας πω ότι έχω προλάβει να φορτώνω παιχνίδια από MS-DOS. Οπότε, μια (και δύο και τρεις) ιδέα την έχω από PC gaming. Όχι, δεν ήμουν ποτέ ο άνθρωπος, που θα έπαιζα 14 ώρες σερί LOL (όχι ότι δεν έχω κι εγώ τους μαραθώνιούς μου), όμως, ως οφείλω, έχω «κάψει» τις απαραίτητες ώρες, για να δώσω στον εαυτό μου το ελεύθερο να φτιάξω ένα αξιοπρεπές Top-10.
Τα κριτήρια που έβαλα, μήπως και βγάλω άκρη:
1) Πόσο μπροστά ήταν για την εποχή του.
2) Πόσο όμορφο ήταν αισθητικά (για τα δεδομένα της εποχής).
3) Το legacy που άφησε (θυμίζω μπασκετοκουβέντες κάπου εδώ…)
4) Το life span του (όχι τόσο αν παίρνει πολλές ώρες για να το τερματίσεις, αλλά αν θέλεις να το παίξεις, αν κι έχουν περάσει χρόνια)
5) Το breakthrough που έκανε στο gaming
Προτού δούμε τα δέκα καλύτερα, αυτά είναι τα παιχνίδια που μπήκαν στην 25άδα, αλλά κόπηκαν την τελευταία στιγμή από την δεκάδα: League of Legends, Dota 2, Minecraft, Dark Souls 2, Age of Empires 2: Age of Kings, Deus Ex, Command & Conquer Red Alert 2, Unreal Tournament, SimCity 2000, Baldur’s Gate 2: Shadows of Amn, Prince of Persia, Portal 2, Team Fortress 2, The Witcher 3: Wild Hunt, Football Manager 2015
Κι αφού είδαμε κι αυτά, φτιάξτε καφέ και πάμε:
10 | Grand Theft Auto V (2015, Rockstar)
Μπορεί να μας έβγαλε την πίστη για να βγει η PC έκδοσή του (άργησε πέντε μήνες σε σχέση μ’ αυτές για το PS4 και το XBOX1), όμως, αν μη τι άλλο, άξιζε η αναμονή. Το πιο πλούσιο απ’ όλες τις απόψεις GTA του franchise, το GTA V είναι σχεδόν τέλειο! Ψάχνεις με το μεγενθυτικό φακό να βρεις προβλήματα στην πόλη του Los Santos κ δεν τα καταφέρνεις. Είναι χαρακτηριστικές και οι βαθμολογίες που παίρνει: 96% στο Metacritic, 95% στο GameRankings, 92% στο PC Gamer.
Πολλοί έκραξαν την μετάβαση σε first-person view, που η αλήθεια είναι ότι κάνει ακόμα πιο «ρεαλιστική» την βίαιη φύση του παιχνιδιού, όμως όλα αυτά μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, όταν βλέπεις την εικόνα. Είναι απλά πανέμορφη!
9 | Diablo II (2000, Blizzard)
Ας το παραδεχθούμε όλοι, να φύγει από πάνω μας αυτό το βάρος. Το Diablo III ήταν κακό. Όχι ΓΤΠ, αλλά κακό. Αν όχι τόσο κακό, σίγουρα κατώτερο των τεράστιων προσδοκιών, που είχαν δημιουργηθεί. Κι αυτές τις προσδοκίες τις είχε δημιουργήσει το Diablo II, ένα απ’ τα καλύτερα hack and slash RPG παιχνίδια όλων των εποχών, που βγήκε 15 χρόνια πριν (πότε πέρασαν 15 χρόνια…).
Ανεβάζοντας τον πήχη από το πρώτο Diablo, χωρίς όμως να ξεφεύγει από το gameplay του τίτλου που κυκλοφόρησε το 1996, η Blizzard έφτιαξε ένα απόλυτα διασκεδαστικό παιχνίδι, το οποίο δεν τελείωνε, αν δεν έφτανες τουλάχιστον από μία φορά και τους πέντε χαρακτήρες στο L99!
8 | Doom (1993, id Software)
Ένα θα σας πω: ήμουν οκτώ ετών, όταν πρωτοέπαιξα το Doom και δεν θα ξεχάσω ποτέ τον τρόμο που βίωσα! Ποτέ! Πριν από λίγους μήνες, παιδεύτηκα λίγο, αλλά κατάφερα να το ξαναπαίξω. Και παραλίγο να βάλω τα κλάμματα από τη συγκίνηση. Τι παιχνιδάρα…
Απίστευτα μπροστά από την εποχή του, αυτό το FPS παιχνίδι πήρε τις βάσεις από το Wolfenstein 3D (της ίδιας εταιρίας και οι δύο τίτλοι) και βελτίωσε άπειρα τα 3D γραφικά και για εκείνη την εποχή ήταν ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε! Μπορεί να υπερηφανεύεται ότι είναι απ’ αυτά τα παιχνίδια, που πραγματικά πήρε απ’ το χεράκι το gaming και το πήγε μπροστά ένα-δύο βήματα!
7 | StarCraft II: Wings of Liberty (2010, Blizzard)
Έγινε μεγάλη μάχη μέσα στο μυαλό μου, ανάμεσα στο Starcraft II και το Age of Empires 2: Age of Kings γι’ αυτή τη θέση. Κάποια στιγμή σκέφτηκα να τα βάλω και τα δύο για να ξεμπερδεύω. Μετά πρόσεξα ότι είχα στη λίστα και το Command & Conquer Red Alert 2. Πώς να επιλέξεις ανάμεσα σε τόσο υπέροχα real-time strategy παιχνίδια; Γενικά, έχω μια αδυναμία σε αυτό το genre. Το θεωρώ (για κάποιο δικό μου λόγο) τον ορισμό του PC gaming. Εξού και η δυσκολία. Έχω περάσει ατελείωτες ώρες πάνω απ’ αυτά τα παιχνίδια. Τελικά, ίσως νίκησαν οι πιο πρόσφατες αναμνήσεις.
Πανέμορφη εικόνα, φοβερή δράση και με τη δυνατότητα που έδωσε η Blizzard για build-in mod δημιουργία, απογείωσε την απήχησή του. Πατώντας πάνω στο πρώτο Starcraft, αλλά βελτιώνοντάς το σχεδόν παντού, χωρίς να χάσει το feeling, η Blizzard έφτιαξε ένα εκπληκτικό παιχνίδι, που κάτι μου λέει ότι θα το παίζουμε αρκετό καιρό ακόμα.
6 | Bioshock (2007, 2K)
Πατώντας πάνω στην Unreal Engine 3, το Bioshock είναι θεωρητικά ένα FPS παιχνίδι. Είναι, όμως, και λίγο RPG, λίγο survival horror, λίγο stealth. Αυτό το «λίγο το ένα, λίγο το άλλο» θα μπορούσε πολύ εύκολα να του κάνει μεγάλο κακό. Αντ’ αυτού, το Bioshock είναι δικαίως ένα απ’ τα καλύτερα παιχνίδια, που έχουν δημιουργηθεί ποτέ.
Κι αυτό, γιατί πέρα από τα γραφικά (που είναι εξαιρετικά), το παιχνίδι έχει ένα επιβλητικό storyline, καταπληκτική ατμόσφαιρα και μια αίσθηση ότι περισσότερο βλέπεις ταινία, παρά παίζεις παιχνίδι. Ακόμα και το ότι έχεις επιλογή να σκοτώσεις ή να σώσεις χαρακτήρες που συναντάς, αυξάνει την αίσθηση του κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι, που λένε και στο ΝΒΑ.
5 | Sid Meier’s Civilization II (1996, MicroProse)
Και μόνο η ιδέα ότι ξεκινάς έναν πολιτισμό από τις σπηλιές και καταλήγεις στο διάστημα και ακόμα παραπέρα, είναι ελκυστική. Προσθέστε και το gameplay του Sid Meier’s Civilization II και καταλαβαίνετε για ποιο λόγο αυτός ο τίτλος βρίσκεται πανάξια σε αυτή τη θέση. Θα μπορούσα πολύ εύκολα να έβαζα αντ’ αυτού το πέμπτο installment του franchise, όμως για συναισθηματικούς λόγους, επέλεξα το δεύτερο.
Είχα προλάβει να δω το πρώτο στο σπίτι ενός φίλου μου, χωρίς να πολυκαταλαβαίνω τι γίνεται. Το δεύτερο, όμως, το αγόρασα (οι γονείς μου βασικά…), το πλήρωσα (και πάλι οι γονείς μου…) και το κατευχαριστήθηκα! Ώρες και ώρες πέρναγαν για να καταλάβω τι είναι οι συμμαχίες (συμπαθάτε με, ήμουν μικρός), έτρωγα συνεχώς τα μούτρα μου, έμαθα τι σημαίνει πυρηνικός πόλεμος (και πάλι, ήμουν μικρός, μετά έμαθα για τις πραγματικές πυρηνικές βόμβες), όμως το δέσιμο που έχουν όσοι έπαιξαν αυτό το διαμάντι, δύσκολα σπάει.
4 | World of Warcraft (2005, Blizzard)
Το παιχνίδι που ουσιαστικά έφτιαξε το MMORPG genre κι αυτό αρκεί για να βρίσκεται στο Νο.4! Η Blizzard χτύπησε φλέβα χρυσού, πετρελαίου και φυσικού αερίου ταυτόχρονα με αυτόν τον τίτλο, που για πολλά χρόνια μονοπωλούσε το online gaming! Πάνω από 100 εκατομμύρια λογαριασμοί, περισσότερα από 10 δισεκατομμύρια δολάρια σε κέρδη μέχρι τον Ιούλιο του 2012.
Για χρόνια, η λέξη Ουόου (WoW) ήταν συνυφασμένη με ατελείωτες ώρες στα internet cafe της γειτονιάς και δεκάδες ανθρώπους να ξεχνάνε τι σημαίνει ήλιος, αναβαθμίζοντας τους χαρακτήρες τους! Μετά ήρθαν βεβαίως το League of Legends και το Dota 2, προσθέτοντας το battle genre, όμως το μπαμ το έκανε αυτός ο τίτλος!
3 | The Elder Scrolls V: Skyrim (2011, Bethesda)
Ο ορισμός του open world game, το Skyrim κατάφερε να δημιουργήσει έναν τόσο μεγάλο μύθο γύρω από το παιχνίδι, ώστε πολύς κόσμος να αγνοεί σχεδόν ότι πρόκειται για το πέμπτο installment, ενός εξαιρετικού franchise. Όλοι αναφέρονται σε αυτό ως Skyrim, φέρνοντας στο franchise του The Elder Scrolls εκατομμύρια νέους παίκτες, κάτι πολύ λογικό, αφού πρόκειται για ένα ολοκλήρωμένο, αψεγάδιαστο παιχνίδι.
Με τη δυνατότητα να μπορείς από την αρχή να εξερευνήσεις τον ατελείωτο κόσμο του Skyrim, σχεδόν ξεχνάς ότι έχεις να ολοκληρώσεις και αποστολές. Γιατί πολύ απλά, δεν σε ενδιαφέρει και τόσο. Ο κόσμος είναι τόσο τέλεια φτιαγμένος και τόσο όμορφος και εντυπωσιακός, που ξεχνιέσαι κάνοντας βόλτες δεξιά και αριστερά.
2 | Mass Effect 2 (2010, BioWare)
Για μένα, το καλύτερο third person shooter, που έχουμε δει ποτέ. Η Bioware δεν φοβήθηκε να αλλάξει πράγματα από το παιχνίδι και όχι απλά δικαιώθηκε, αλλά δημιούργησε ένα άρτιο και ολοκληρωμένο τίτλο, γεμάτο από δράση, αγωνία κι έντονα συναισθήματα, αφού ο παίκτης πρέπει να πάρει αποφάσεις, που επηρεάζουν την εξέλιξη του παιχνίδιού.
Οι χαρακτήρες είναι εκπληκτικοί, ο κόσμος που δημιούργησαν εντυπωσιακός, ενώ ακόμα και το voice-acting είναι υψηλότατου επιπέδου, κάτι που δυστυχώς δημιουργεί πολύ αρνητικές εντυπώσεις σε άλλους τίτλους.
1 | Half-Life 2 (2004, Valve Corporation)
Ενώ περιμένουμε ακόμα για το Half-Life 3 (μπορεί να το παίζουμε με τα παιδιά ή τα εγγόνια μας, θα δείξει…), ας μιλήσουμε για το καλύτερο παιχνίδι της προηγούμενης δεκαετίας και το κορυφαίο όλων των εποχών, το επικό Half-Life 2. Πρώτα απ’ όλα, ας δούμε λίγο κάποιες βαθμολογίες: GameRankings 96%, Metacritic 96%, Eurogamer 10/10, GamePro 5/5, IGN 9,7/10, PC Gamer 98%, Videogamer.com 10/10. Είναι από τις φορές, που ψάχνεις επίτηδες να βρεις κάτι να καταλογίσεις για να μη βάλεις το 100% και δεν βρίσκεις.
Η Valve κατάφερε να φτιάξει το τέλειο FPS. Κι αυτό δεν είναι εύκολο… Απ’ όπου και να το πιάσεις, είναι one of a kind, ανήκει σε μια κατηγορία από μόνο του και ίσως γι’ αυτό φοβούνται τόσο πολύ να βγάλουν το επόμενο: γιατί είναι αδύνατον να είναι καλύτερο. Είναι το παιχνίδι που έφτασε πιο κοντά από οποιοδήποτε άλλο στον απόλυτο ρεαλισμό: ακόμα και η AI του τρομάζει με το πόσο αληθινή φαίνεται.
Δεν είναι ότι παίρνεις ένα όπλο και πυροβολείς δεξιά αριστερά. Στο Hlaf-Life 2 πρέπει να σκεφτείς, θέλει στρατηγική και πολλές ώρες πάνω από το PC για να ξεπεράσεις τους αντιπάλους σου. Η δική μου αίσθηση είναι ότι και σε δέκα χρόνια από τώρα, είναι πολύ πιθανό σε αντίστοιχη λίστα, πάλι αυτό να έχουμε στην κορυφή. It’s that good!
0 Response to " Τα 10 καλύτερα PC παιχνίδια όλων των εποχών! "
Δημοσίευση σχολίου